Nevşehir Anadolu Öğretmen Lisesi

Bakmayın uzun bir ismi olduğuna, okuyanlar bilir. Pek bir şey yok kendisinde. Disiplinlidir genelde diğer liselere nazaran. Sebebini ise öğretmen yetiştirdiklerini iddia ederek açıklamaya çalışıyorlar. Disiplin varsın olsun ama mantıklı ve sonucu iyiye götürecek disiplin olsun. Saçları bir parmak kalınlığını geçmeyecek, ayakkabılar siyah ve sade, tokalar ise renksiz olacak. Vs vs.. Disiplin olarak adlandırıyorlardı bu tarz şeyleri. Hiç anlayamamıştım idareyi. Hala da anlamam. Onlar da bizi anlamıyorlardı zaten. Düşünce tarzlarını darbeci zihniyetin öğrenciler üzerine uygulanan versiyonu olarak tanımlayabiliriz. Bana dört sene de çok şey öğrettiler. Neyin yanlış olduğunu, neyin ters teptiğini ve psikoloji üzerine çok şey.. Uygulayarak gösterdiler.

Özlüyorum şimdi ama, okulu değil arkadaş ortamımı ve anılarımı. Sınıf bilgisayarında counter oynamak felan. Güzel günlerim geçti. 3 ay boyunca sıraya çıkmayışım hatta düzeltelim, 3 ay boyunca her sabah 8 de okul deposunda yarım saat boyunca zaman geçsin diye kulaklıkla müzik dinlemeyi. Sıraya çıkamazdım ki hiç, çıktığım zaman ise derse çıkamazdım.   Abone olmuştum müdür yardımcısına. Yakalamıştı bir ara depoda dolabın içinde, yakalandığımda o kalp atışımı bir ben bilirim. Çare olarak uğraştırsa da, bu sefer de müzik odasının anahtarının kopyasını çıkarmıştım. Kendisi hala bendedir, hatıra olarak saklıyorum.   Aslında mekan değişikliği iyi gelmişti bana, orada sınavlara da çalışabiliyordum. Bir saç olayı bunları yaşatan bana.

Geçen sene gitmiştim ziyaret amaçlı. 
İnsan yabancılaşıyor o ortamdan ayrıldıktan sonra. Zaman geçtikçe eskiye dair tanıdıkların azalıyor. Bir sonraki sene öğretmenler de değişmiş oluyor. Onlar da yabancılaşıyor. Bir sonraki sene ise artık içerisinde hep tanımadığın yüzlerle dolu sıradan bir okul, tek fark o binada 4 senenin hapis olmuş olması.. 

Aynı dünyanın küçük bir süregelen şekli. Sürekli birileri geliyor belirli bir süre içerisinde vakit geçiriyor. Zaman hiç geçmiyor zannediliyor. Dört sene sonra ise o mekandaki ayrılan sürenin sonuna gelinmiş bulunuluyor. Ve senden önce gelenler senden önce gidiyor senden sonra gelenler ise senin gidişini izliyor.
Durum böyle devam eder durur ve o okul ne müdüre ne müdür yardımcısına ne de öğrencilerden birine kalır. 

Dünya gibi...

Her gidişimde bir önceki gidişimi arıyorum.

En iyisi aklımdaki naöl hep aklımdaki gibi kalsın.