Yaptığım şeylerin yeni yeni sebepleri..

Yıllardır köklenmiş, çok eskilere dayanan dusuncelerim var. Uzun süreli düşündüğüm zamanlarda hep aklıma geliyor.

Kendimi geliştirmem gerekiyordu, bunun farkındaydım çünkü her türlü, her zaman, her yerde bunun faydasını görecektim. Kaçınılmaz bir hedefti benim için. Ama yeni yeni fark ediyorum aslında bunları yapmamın tek sebebi bu değilmiş. Yaparken hiç aklımda olmayan sebepler girdi işin içine gün geçtikçe. Liderlik vasfının gerekleri gibi bu yaptıklarım..

Babamın bize ilk bilgisayarı aldığı günü hatırlıyorum. İlk kullanmaya başladığım zamanları. Genelde ilk başta sıradan birçocuk olarak oyun oynamam, film izlemem gerekiyor değil mi? Öyle olmadı işte. İlk seferinde internete girdiğimde bir abi bana google yi öğretmişti. “buraya ne yazarsan sana soyler” cumlesiyle gülerek nasıl kullanacağımı anlatmıştı. Google yi ilk gördüğümde “bunu nasıl yapmışlar?” diye sormuştum kendi kendime. Ve google ye yazdığım ilk aramalarımdan biri şu olmuştu; “web sitesi kurmak”.

9. sınıfın başlarında okulun başlarında Hoşgeldin Partisi yapıyorlar yeni öğrencilere. Salonda saf saf oturuyoruz tabi. Çok nettir hala aklımda, 3 kişi gitarla çıkıp müzik yapmışlardı. Tabi bitişte hemen çalmayı bilen arkadaşlara “nasıl çaldığını bir gösterir misin?” sorusu..

Küçüklükten bu zamana yine hep aklımda. İlkokulda arkadaşlarım hep okula geldiklerinde izledikleri filmleri birbirlerine anlatırlardı. Keşke şöyle olsaydı felan derlerdi. Aslında kim ne derse desin bir milleti ülkeyi gerçekten medya yönetiyor. Ayrıca bir yazı konum olacak ileride. Notlarım arasına ekledim bunu da. Neyse işte film nasıl çekiliyor nasıl yapılıyor? Birkaç ay kimseye çaktırmadan bunları araştırmıştım. Biliyorum ki benim o zamanki dar görüşlü arkadaşlarımdan “hayırdır şimdide film mi çekeceksin” gibi bir cümle gelmesini istemiyordum. Duymamazlıktan gelmek zor değil ama konuya olan ilgimi azaltabilirler korkusu vardı. Bununla birlikte 5-6 tane kısa film çektik arkadaşlarımla. Çok amatör başladık ama bir şeyler öğrendim bu yolda da. Yöresel kanal da haberlere çıktık. Tv de proğram teklifi de almıştım. İş büyüyor derken o zaman ki okul müdür yardımcımızın tepkisi içler acısı ama : “soruşturma geçiririz vazgeçin bu işten..” olmuştu. Bu yolumu da böyle tıkamışlardı.

Ve daha hayatımda yaşadığım ve yakaladığım veya değerlendiremediğim, sahip çıkamadığım fırsatlarım oldu..

Bunların hayata karşı derslerini yeni yeni alıyorum sanırım.
Hiçbir zaman yanlış yapmadığına inandığım şeyler için utanmayacakmışım ve sonuna kadar arkasında duracakmışım.

Bir fırsatı o an elimde olmayan nedenlerden dolayı değerlendiremiyorsam eğer, onu silmeyecekmişim, zamansız olarak uzun vadeli erteleyecekmişim.

Hiçbir zaman yapamam demeyecekmişim. Her yapamam dediğim şeyleri başka kişiler zorladıkları zaman hep yaptım çünkü. Kendi kendimi zorlamak zor olmasan gerek.

Ve kendini geliştirirken ilgilendiğim alanlar birbirine ne kadar yakınsa o alanda o kadar başarılı oldum ve birbirine faydaları o kadar fazla oldu hep.

Bunları yazarken başlarına hep keşke koyarak yazıyorum herhalde. Zamanı geçti benden tekrar başlamanın. 

Zamanı olanlara..   

Hoşçakalın.