Gunun kisa tarihi

Blog da yillanmis yazilarim diye hitab edecegim yazilarim olacagini biliyordum da bu denli bir zaman israfinin onune gecebilemeyecegimi tahmin etmiyordum. Bir insan neden kendi kurdugu ozen gosterdigi seylerin ilk basta onu bogacak sekilde uzerine duser, zaman gectikce onu yapmasi gerektigi icin yapar, biraz daha zaman gectiginde yapmasi icin kendini ikna cabalari ve beraberinde ileri duzey aksakliklar ve bir zaman sonra artik inceldigi yerden kopmasi dilegi..

Sebebi bircok sey aslinda..

Bir hevesle yaparsin, olmayacagina inandigin halde israr edersin ve oluverir. Inanamazsin cok degerlidir senin icin. Tum vaktini o'na ayirirsin. Sonra anlarsin ki senin icin yapamadigin seylere ihtiyacin oldugunu..

Aslinda kisi kendini suclamamali. Zaman bulamadigindan midir? Yeterince onemsenen seylerin zamanlama siralamasi herzaman daha onde oldugu icin onlara zaman ayiramama gibi bir ihtimal yoktur degil mi? Degil iste!

Basit bir ornek sadece;
Ben su an yaziyi okudugunuz, paylastigim resimlerimi gorebildiginiz kisacasi beni takip edebildiginiz bu web sitesini acayip bir heyecanla yaptim. Bunu anliyorum demeyin yapmadan anlasilmaz cunku. 

Ugrasiyorsunuz ugrasiyorsunuz.. 

Saatler gece gec saatlere kadar uzaniyor.. 

Yaziyorsunuz yaziyorsunuz kodlari kucucuk bir hata yuzunden tum web sayfasini gostermiyor size. Neden kucuk bir hatayi tum sayfaya mal ediyor ki? Bu aslinda onun prensibi. Hayattan alinti yapmis.

Yine de vazgecemiyorsunuz ama. Gunlerinizi verip o hatayi da duzeltiyor ve guluyorsunuz sersemlemis bir sekilde. Tum bu kadar olayda gulumseyecek ne var da sanki o aptal siritma yuzunuze konuveriyor. Azim denen bir kavram.

Arkasindan hersey bitiyor web sitenizin tum ozellikleri kusursuz calisiyor. Ilk aylarda hep yazilarinizi yaziyor dusuncelerinizi dokuyorsunuz daha once ter doktugunuz sayfalara.. Daha sonralari yazamiyorsunuz bir sebeple. O bir sebep zaman degil aslinda.

Bir dusunce, bir kavram veya bir canli. Ulasamayacaginizi dusunursunuz bir an. Insan oldugunuz surece hep ulasamayacaginiz seylerin arkasindan kosusturmaniz gerekecek. Ugrasirsiniz kendinizi yillandirir saclarinizi doker ne yapar ne eder ona ulasirsiniz. Emin olun ulasmisinizdir da! Sonra zaman gectikce normallesir o dev gibi gozunuzde buyuttugunuz sizin icin hayal gorunen seyler. Sonra siradanlasir ve geriye donup baktiginizda kucucuk seyler yuzunden tum emeklerinizi yitirdiginiz halde o nesne veya varliga sahip olmak icin hic umut kaybetmeden senelerini bile vermis biri olarak doner yazik cekersiniz icinizden.. 

Iste tum bunlarin hepsi ya bir gunde olursa?